W okresie zapotrzebowania na ciepło, pompa ciepła pobiera energię z najbardziej efektywnego źródła: absorbera lub bufora lodowego. Gdy nie ma zapotrzebowania na ciepło a temperatura na zewnątrz jest wyższa niż w buforze lodowym, energia jest magazynowana za pomocą absorberów SolarEis. Jest ona dostępna do wykorzystania w czasie, gdy pojawi się zapotrzebowanie na ciepło.
Pod koniec okresu zapotrzebowania na ciepło system SolarEis będzie pobierał energię tylko z bufora lodowego. W efekcie temperatura w buforze lodowym spada do punktu zamarzania. Po osiągnięciu temperatury zamarzania (od cieczy do ciała stałego) uwalniana jest energia (ciepło krystalizacji).
Podczas procesu krystalizacji ciepła z jednej strony powstaje energia, jako źródło dla pompy ciepła, z drugiej zaś tworzy się lód w buforze, który jest magazynowany w celu wykorzystania do chłodzenia latem.
W okresie zapotrzebowania na chłodzenie, lód zmagazynowany w buforze zostanie wykorzystany do chłodzenia pomieszczeń. Jeżeli budynek posiada wewnętrzne procesy, które generują ciepło resztkowe, może ono także być magazynowane w buforze energii. Nadwyżkę energii fotowoltaicznej można przekształcić w dodatkową energię zimną i/lub cieplną.
System SolarEis bezproblemowo wpasowuje się w architekturę SmartGrid.
